i det eg byrja lesinga mi om opa kees, og korleis schäferhunden til ammie hjalp han då tyskerane kom for å skyte opa kees, kjem ein mann å sett seg ved sidan av meg. eg ser i sidesynet at det er ein kamerat av ein kamerat, og eg veit at dette kan bli pinsamt i og med at denne mannen bruker å late som om han ikkje ser meg når me møtast.

når eg så les
"men så: den jenta der borte
med bukser som slutter midt på leggen
kva er det igrunnen ho prøver på?
sjå ut som simone de beaviour?"
tek eg ein liten pause i lesinga, og eg legg merke til at vi har komme langt, og at det å sitte ved sidan av denne mannen ikkje er pinsamt i det heile tatt.

etter å ha lese om fiktive scenar frå fight club, går både eg og mannen av bussen. me har begge lata som om vi ikkje merka av vi satt ved sidan av kvarandre.